Iniiling nang anyong may lugod ng Heneral ang ulo at sa isang paraang lalo pang masuyo’y nagpatuloy: “Tungkol sa pagkakasira ninyo ni Padre Damaso ay huwag kayong mangamba ni nang pagtatanim ng galit sa kanya: walang makagagalaw sa inyo samantalang ako ang namamahala sa Kapuluan; at tungkol naman sa excomunion ay bahala na akong makipag-usap sa Arsobispo, sapagkat kailangang makibagay tayo sa kalakaran: dito ay hindi natin maaring pagtawanan ang mga bagay na iyan sa harap ng madla, na gaya sa Espanya o sa makabagong Europa.[24] Gayunman, ay mag-iingat kayong mabuti sa susunod; kayo ay nakiharap sa mga Corporacion, na dahil sa kanilang katayuan sa lipunan at malaking kayamanan ay nararapat na igalang.[25] Ngunit tatangkilikin ko kayo, sapagkat ibig ko ang mabuting anak, ibig ko ang pagbibigay-dangal sa magulang; ako may inibig ko ang aking mga magulang at… hindi ko masabi kung ano ang gagawin ko kung ako ang napalagay sa inyong kalagayan kanina…”
KABANATA 37 - ANG KAPITAN HENERAL
No comments:
Post a Comment