Naniniwala ako na hindi maaring makapag-isip kung kaharap ang palmeta o ang mga disciplina; ang pagkatakot at pagkasindak ay nakalilito sa lalong malamig na loob, dahilan sa ang pag-iisip ng bata dahil sa lubhang mabilis ay siyang lalong maramdamin. At sa dahilang upang matala sa utak ang mga bagay-bagay ay kailangan ang paghahari ng kapayapaan, sa loob at sa labas, magtaglay ng kaliwanagan ng pag-iisip, katiwasayan ng katawan at ng pagkukuro, at mabuting kalooban, ay inakala kong ang unang nararapat gawing ay ang tiyakin na ang bata ay magkaroon ng pagtitiwala, pananalig at pagpapahalaga sa sarili. Nalaman ko rin na ang pagpapakita ng pamamalo sa araw-araw ay puma patay sa damdaming pagkahabag ng puso, at pumapawi sa lagablab ng karangalan, na panimbangan ng mundo, at sabay sa pagkapawing iyon ay napapawi rin naman ang kahihiyan na mahirap nang maibalik.
Kabanata 19 - Ang Mga Pakikipagsapalaran ng Isang Guro
Kabanata 19 - Ang Mga Pakikipagsapalaran ng Isang Guro
No comments:
Post a Comment