Ang kanilang mga labi ay bumubulong ng mga salitang masarap pa kaysa lagaslas ng mga dahon at mahalimuyak pa kaysa hangin na may dalang bangong buhat sa halamanan. Iyon ang mga sandaling sinasamantala ng mga sirena sa lawa, ang dilim ng matuling pagtatakip-silim upang idungaw sa ibabaw ng mga alon ang kanilang mumunting ulo upang hangaan at batiin ng kanilang awit, ang paglubog ng araw. Sinasabing ang kanilang mga buhok at mga mata ay bughaw, may koronang dahon ng mga halamang tubig na may bulaklak na pula’t puti; sinasabing paminsan-minsan ay inilalantad ng maputing foam ang kanilang parang mga nililok na katawan, na maputi pa kaysa bula, at kung ganap ng kumalat ang gabi ay sinisimulan nila ang kanilang mga nakawiwiling laro/divinos juegos at nagpapadinig sila ng mahihiwagang taginting na katulad ng tunog ng alpa; sinasabi rin…
Kabanata 22 - Liwanag at Kadiliman
No comments:
Post a Comment