KABANATA 31 - ANG SERMON

Nagsimulang magsermon si Padre Damaso sa pamamagitan ng madalang at marahan boses na nagpapahayag ng: “At ibinigay mo sa kanila ang iyong mabuting espiritu upang magturo sa kanila, at hindi mo inalis ang iyong mana sa kanilang bibig at binigyan mo sila ng tubig sa kanilang pagkauhaw!” “Mga salitang sinabi ng Panginoon sa pamamagitan ng bibig ni Esdras, aklat II, Kabanata IX, salaysay 20.”[1] Tuminging pahanga si Padre Sibyla sa predicador;[2] si Padre Manuel Martin ay namutla at lumunok ng laway: iyon ay higit kaysa kanyang binigkas.[3] Maging sa ang gayon ay napuna ni Padre Damaso o kaya’y sa dahilang namamalat pa nga ay umubo nang makailan at ang mga kamay ay ipinatong sa babahan ng banal pulpito. Ang Espiritu Santo ay nasa kanyang ulunan at bagong pinta pa lamang: maputi, malinis, at mapula ang mga paa at tuka. “Marilag na ginoo (sa alkalde), lubhang mababait na mga pari, mga Kristiyano, mga kapatid kay Jesucristo!” Dito ay huminto nang matagal, muling inilibot ang tingin sa mga nakikinig na nakamatyag at pagkawalang-imik ay ikinasiya ng kanyang kalooban.

KABANATA 31 - ANG SERMON